Veel hoogsensitieve vrouwen zijn geneigd om zichzelf kleiner te maken dan ze eigenlijk zijn. Je voelt zo goed aan wat de ander wil, voelt en nodig heeft, dat je jezelf heel gemakkelijk aanpast, maar daarbij snel jezelf vergeet of jezelf inhoudt. Jezelf wegcijferen om de ander te laten shinen, daar zijn veel hoogsensitieve vrouwen heel goed in.
Ook door een gevoel van ‘anders zijn’ kun je jezelf onbewust minder waard voelen en je klein houden. Waarschijnlijk heb je je van kinds af aan aangepast aan ‘hoe het hoort’, aan hoe je dacht dat je zou moeten zijn volgens de samenleving, volgens je ouders, volgens je leraren. Mensen willen immers niets liever dan erbij horen. Bij de groep horen is ons instinct, want zonder de groep ga je dood. Dat is al tienduizendend jaren onze overtuiging en ons patroon.
Dus wanneer je je anders voelt, wat veel hoogsensitieve mensen van kinds af aan al hebben, ga je je instinctief vaak aanpassen aan de ander: dus aan je ouders, je klasgenoten, aan de leraren op school. Je gaat je net zo gedragen als de anderen, je aanpassen dus, of je houdt je stil en onzichtbaar om maar niet buiten de groep te vallen. Voor veel hoogsensitieve mensen waren (en zijn dit soms nog steeds) de enige opties. Dit doe je vanuit een onbewust gevoel van minderwaardigheid, het gevoel er eigenlijk niet te mogen zijn, omdat je je anders voelt dan de anderen.
Een andere reden waarom je jezelf klein houdt, kan zijn dat je het patroon overneemt van één van je ouders, of misschien wel van allebei. Bijvoorbeeld het patroon dat in veel Nederlandse gezinnen heel lang het credo was, namelijk ‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Ik kan deze uitspraak echt niet meer horen, want het is een uitspraak die jouw kracht en jouw eigen unieke zijn onderdrukt. En dat is echt doodzonde.
Ten slotte kunnen ervaringen uit een of meer vorige levens van invloed zijn op hoe jij jezelf ziet en neerzet. Wanneer je het ook in vorige levens als gevoelige ziel lastig vond om hier op aarde te zijn, afgewezen bent of zelfs gevangen genomen of gedood bent, alleen maar omdat je was wie je was, dan kan er in dit leven een grote angst zitten op jezelf zijn en jezelf helemaal laten zien zoals je bent. En dan kun je, vanuit die onbewuste herinnering, vanuit dat pijnthema dat jouw ziel heeft meegedragen, jezelf gaan aanpassen, kleiner maken, onzichtbaar maken.
Naast jezelf aanpassen en jezelf onzichtbaar maken is er nog een patroon dat bij een deel van de hoogsensitieve vrouwen voorkomt, en waarschijnlijk ook bij de hoogsensitieve mannen. Namelijk het patroon van ‘op sterk gaan’. Een muurtje om jezelf heen bouwen en doen alsof het je allemaal niet raakt, niet laten zien wat je diep van binnen allemaal voelt. Omdat het zo kwetsbaar voelde wanneer je wél zou laten zien wat het gedrag of de opmerkingen van anderen met jou deden. Maar daardoor ben je vaak al jong de verbinding met je gevoel kwijtgeraakt. De verbinding ook met jouw ziel, met wie jij werkelijk bent. En dit ‘op sterk gaan’, een muurtje om jezelf heen bouwen en op die manier de controle houden over jezelf en over je gevoel is ook een vorm van jezelf klein houden. Want je bent dan niet jouw pure, authentieke zelf.
Ik heb zelf ook jarenlang mee geworsteld met mezelf klein houden en me klein voelen. En af en toe nog steeds wel. Vanuit mijn familielijn is er een patroon van jezelf onzichtbaar houden en niet te veel opvallen. Maar ook een jeugd waarin ik gepest ben omdat ik anders was, wijzer was voor mijn leeftijd dan de meeste kinderen en andere dingen leuk vond. Het maakte dat ik mijn sprankeling verloor, mijn eigen licht niet meer voelde en niet meer liet zien, en dat ik mezelf onzichtbaar maakte. En het maakte ook dat ik een muurtje om mij heen bouwde, dat ik altijd op sterk ging, maar waardoor ik wel de verbinding met mijn gevoel kwijtraakte.
Maar ergens in mij is er ook altijd een kracht geweest, een energie waarvan ik voelde dat dát mijn ware essentie is. Mijn pure ik zonder alle belemmerende angsten, patronen en overtuigingen. En die pure ik laat zich de laatste jaren gelukkig steeds krachtiger en duidelijker zien.
Want dat is wat mij betreft het tegenovergestelde van jezelf klein houden: jezelf zijn. Jouw pure, authentieke zelf, vanuit jouw ziel. Waarbij alle gevoelens er mogen zijn en jij jezelf laat zien zoals je bent. En waarbij jij vanuit die authentieke zelf gaat doen waarvoor jij hier op aarde bent. Dat is wat mij betreft leven vanuit jouw grootsheid, waarbij jij jezelf op waarde schat en alles laat zien.
Veel hoogsensitieve mensen komen op een bepaald moment in hun leven op het punt dat hun lichaam en ziel gaan protesteren tegen het jezelf klein houden en je onzichtbaar maken. Je krijgt bijvoorbeeld allerlei lichamelijke klachten, een burnout of je wordt depressief. Het is het signaal dat er iets in jou van binnen heel hard staat te kloppen om gehoord te worden. En dat is echt het moment om hiernaar te gaan luisteren, want anders gaat jouw ziel alleen maar harder kloppen en worden jouw lichamelijke en psychische klachten alleen maar groter.
Wat kun je doen om dat patroon van jezelf klein houden te doorbreken en meer in jouw pure, authentieke, ware zelf te stappen?
Tip 1: Laat jezelf zien zoals je bent. Breek muurtjes af, durf kwetsbaar te zijn, wees authentiek. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, want dit roept bij veel mensen grote angst op. Daardoor kom ik gelijk bij tip 2.
Tip 2: Zoek uit waarom je zo bang bent om jezelf te zijn. Onderzoek wat er onder jouw angst zit, eventueel met behulp van een goede coach of therapeut. Want wanneer je de laagjes gaat afpellen van jouw angsten, belemmerende overtuigingen en geërfde patronen, dan kom je bij jouw pure essentie, bij die diamant in jou. Zoals Rihanna zingt in haar lied: ‘Shine bright like a diamond. You’re beautiful, like diamonds in the sky’.
Tip 3: Rek je comfortzone langzaam aan steeds iets meer op. Wanneer je hoogsensitief bent, kun je de neiging hebben om situaties te vermijden die je spannend vindt of juist dan weer in je oude patroon te schieten van op sterk gaan. Je blijft dan in je comfortzone zitten, waardoor je geen stappen zet en je ontwikkeling dus eigenlijk stopt. En dat is jammer.
Probeer daarom om die comfortzone langzaam steeds iets meer op te rekken. Doe een keer iets wat je best wel spannend vindt, bijvoorbeeld spreken voor een kleine groep of je gevoel uiten naar een collega. Doorbreek je patroon van uit angst dingen niet doen of je gevoel niet uitspreken en op sterk gaan, achter je muurtje. En ervaar dat het niet zo eng is als je gedacht had.
Tip 4: Ontdek jouw zieletalenten en jouw zielsmissie en ga doen wat echt bij jou past. Want wanneer je gaat doen wat echt bij jou hoort, waarvoor je hier op aarde bent, dan zie je ook dat jouw unieke zieletalenten zo waardevol zijn en dat je hiermee andere mensen heel goed kunt helpen.
Wanneer je jouw zieletalenten gaat gebruiken en jouw zielsmissie gaat leven, dan kun je op een gegeven moment jouw waarde zelf ook gaan zien, jezelf op waarde schatten. En dan hoe je niet meer jezelf klein te houden, want wanneer je je jouw zielsmissie leeft en helemaal jezelf bent, ben je jouw grootste, krachtigste zelf. Dan leef je met hart en ziel en doe je waarvoor je geboren bent. Ik weet hoe ontzettend fijn dat is en dat gun ik jou ook zo!
Vind je het fijn om regelmatig (max. 2 keer per maand) inspiratie en tips te ontvangen over je zielsmissie vinden, het pad van je ziel lopen en jouw magie en meesterschap ontdekken?
Schrijf je dan in voor Sprankelpost. Je kunt je hier op elk moment weer voor uitschrijven.